Chcąc ostatecznie odpowiedzieć na pytanie: czy (i o ile) OZE jest droższe od ropy bądź węgla? - przyjrzano się nakładowi finansowemu, ponoszonemu na wyprodukowanie jednostki energii w każdej z technologii.

Elektrownie OZE, takie jak wiatrowe, fotowoltaiczne, biomasowe czy wodne często charakteryzują się wyższymi kosztami wytwarzania energii, w porównaniu do paliw kopalnych spalanych w konwencjonalnych elektrowniach. Jedną z metod porównania ekonomiki poszczególnych źródeł energii jest LCOE (levelized cost of electricity). Pozwala wyznaczyć koszty wytworzenia energii w cyklu życia elektrowni.

W szczególności, na koszt wytworzenia energii będą składać się nakłady inwestycyjne, koszty paliwa, obsługi, serwisu oraz napraw. Cykl życia elektrowni brany pod uwagę w tym porównaniu to okres – w zależności od technologii - od 20 do 40 lat. Najczęściej koszty wytworzenia energii w Europie podawane są w EUR/kWh. Dzieje się tak z uwagi na silne uzależnienie nakładów inwestycyjnych oraz kosztów paliwa od kursu euro.

 
Porównując odnawialne źródła energii do paliw kopalnych, te pierwsze charakteryzują się zazwyczaj wysokimi nakładami inwestycyjnymi, co rekompensują niskimi kosztami eksploatacyjnymi. 

Odwrotnie ma się sprawa w przypadku elektrowni opalanych paliwami kopalnymi – tu uruchomienie będzie relatywnie tańsze, ale eksploatacja pochłania znacznie większe środki.

 
Jeszcze kilkanaście lat temu dysproporcja kosztów pozyskiwania energii z paliw kopalnych do odnawialnych źródeł energii była olbrzymia. Dziś, dzięki wzrostom cen tych pierwszych i spadkom cen drugich, dystans znacząco się zmniejszył. Obecnie najdroższymi metodami pozyskiwania energii z OZE są elektrownie biogazowe oraz morskie elektrownie wiatrowe. 

Po drugiej stronie skali znajduje się pozyskiwanie energii z elektrowni fotowoltaicznych czy wiatrowych – te zbliżyły się do kosztów wytwarzania energii w elektrowniach gazowych. OZE jest jednak ciągle deklasowane cenowo przez elektrownie opalane węglem, szczególnie brunatnym.

Ważną kwestią przy wyliczaniu kosztów produkcji energii jest decyzja o wartości stopy dyskontowej, która pozwala uwzględnić zmianę wartości pieniądza w czasie. Ma to olbrzymie znaczenie przy inwestycji rozłożonej na kilkanaście czy kilkadziesiąt lat.

Wartość stopy dyskontowej jest różnie przyjmowana w różnych opracowaniach i krajach. Przykładowo, rząd Wielkiej Brytanii w 2011 roku ustalił, że odpowiednia stopa dyskontowa dla analiz energetycznych to 3,5 proc.

OZE, a w szczególności energetyka wiatrowa i fotowoltaika, ciągle posiadają duży potencjał obniżenia kosztów wytwarzania energii. To rozwiązuje kwestię sensu dalszego wspierania rozwoju OZE, mimo wyższych kosztów energii niż w przypadku technologii konwencjonalnych.

Jeżeli popatrzymy na opracowanie instytutu Franchowera, to w Niemczech, gdzie zasoby energii wiatru i słońca są w wielu regionach podobne jak w Polsce, już w 2020 roku koszty produkcji energii z elektrowni fotowoltaicznych i wiatrowych będą zbliżone do kosztów energii pozyskiwanej z elektrowni opalanych węglem kamiennym.

 Wybiegając jeszcze dalej w przyszłość, do okolic roku 2030 - koszty produkcji energii w elektrowniach fotowoltaicznych i wiatrowych będą porównywalne z kosztami energii pozyskiwanej z najtańszego nośnika, jakim jest węgiel brunatny.  

Oprac. Dawid Marklowski

Źródło: globenergia.pl

Tekst stanowi opracowanie artykułu Bogdana Szymańskiego „Koszty wytwarzania energii z OZE”, opublikowanego w magazynie Globenergia+, wydanie 5/2015. Treść oryginalna dostępna jest tutaj.